Ruch Rodzin Nazaretańskich
- Szczegóły
- Opublikowano: środa, 14, listopad 2012 11:45
po Mszy św. zapraszamy wszystkich chętnych
Opiekunami wyznaczonymi przez ks. Proboszcza byli:
• ks. Mirosław Staroszczyk - od 09.2007 r. do 08.2008 r.
• ks. Arkadiusz Grzelak - od 09.2008 r. do 08.2009 r.
• ks. Grzegorz Grinn - od 09.2009 r. do 08.2010 r.
• ks. Marcin Gudełajski - od 09.2010 r. do 08.2015 r.
• ks. Krystian Dylewski - od 09.2015 r. do 08.2018 r.
• ks. Łukasz Śliz - od 09.2018 r. do 08.2019 r.
Obecnie naszym opiekunem jest ks. Bartosz Wach
-
Pan zaprasza nas do udziału w swoim Boskim życiu i oczekuje nas z miłością niezależnie od naszej grzeszności.
-
Wiara jest siłą dynamiczną, ale Bóg przejawia swoją obecność, swoją potęgę i pobudza do nawrócenia poprzez środki ubogie.
-
Dynamizm ten potrzebuje mocnego pokarmu, jakimi są: Eucharystia, Słowo Boże, modlitwa serca.
W pogłębianiu wiary, nadziei i miłości pomocą są także rekolekcje zimowe i letnie, dni skupienia, pielgrzymki i kierownictwo duchowe.
DUCHOWOŚĆ
Ruch Rodzin Nazaretańskich (RRN) jest międzynarodowym katolickim ruchem apostolstwa rodzin. Jego idea oparta jest na Ewangelii. Wzorem dla członków jest Chrystus żyjący w Świętej Rodzinie, który był „poddany" (Łk 2,51) Matce Bożej i św. Józefowi przez trzydzieści lat swojego ziemskiego życia. Dlatego Rodziny Nazaretańskie pragną wzrastać w wewnętrznym zawierzeniu Matce Bożej, zgodnie z dewizą Jana Pawła II (zapożyczoną od św. Ludwika Marii Grignion de Montfort): „Totus Tuus, Maria, ergo sum, et omnia mea Tua sunt" – Cały Twój jestem, Maryjo, i wszystko co moje Twoim jest...Ufają, że Matka Syna Bożego poprowadzi je najprostszą drogą do realizacji ich chrześcijańskiego powołania i pomoże odkryć i wypełnić wolę Bożą. Specyfiką RRN jest kultywowanie życia wewnętrznego ze szczególnym akcentem położonym na radykalizm w dążeniu do świętości zgodnie z klasycznymi wzorami ukazanymi przez św. Jana od Krzyża, św. Teresę z Avila, św. Teresę od Dzieciątka Jezus, św. Faustynę, św. Maksymiliana. Ideałem świętości dla członków Ruchu jest życie Świętej Rodziny w Nazarecie. W dążeniu do świętości podkreślany jest normatywny charakter nauczania Kościoła oraz wartość kierownictwa duchowego opartego na wskazaniach uznanych przez Kościół autorytetów w dziedzinie ascezy i mistyki chrześcijańskiej. Członkowie Ruchu pragną wcielać w życie wzór Nazaretu, kierując się ideą tzw. środków ubogich. Zwracają się oni w sposób szczególny ku Najświętszej Ofierze. Dążą do pełnego współdziałania w ofiarowaniu Eucharystii składając Bogu duchowe ofiary, które w tym przypadku oznaczają życie ukryte w Bogu, pełne pokory i prostoty. Msza św. jest dla nich źródłem ich nawrócenia i mocą ku realizacji nazaretańskiego ideału w życiu codziennym. Fundamentem dla rozwoju ich życia duchowego jest Słowo Boże.
RRN jest bardzo młody, liczący niespełna 19 lat, a cechą charakterystyczną jego pracy jest opieranie się na środkach ubogich, znaczy to, że unika on reklamy i pragnie w miarę możliwości pozostać ukryty, wzorem życia Świętej Rodziny w Nazarecie. Duchowość Ruchu rozprzestrzenia się głównie poprzez osobiste świadectwo tych, którzy starają się nią żyć. Ks. Rene Laurentin (we wstępie do francuskiego wydania książki ks. T. Dajczera „Rozważania o wierze") odnosząc się do tego aspektu duchowości Ruchu posługuje się maksymą „Hałas nie czyni dobra. Dobro nie czyni hałasu".
ZAŁOŻYCIEL I HISTORIA POWSTANIA
Ruch zrodził się z potrzeby pogłębionego życia duchowego, ale także jako odpowiedź na wezwanie Ojca Świętego Jana Pawła II do Nowej Ewangelizacji. „Nie wystarczy odnawiać metody duszpasterskie ani lepiej organizować i koordynować instytucje kościelne, ani też z większą przenikliwością, biblijne i teologiczne podstawy wiary: trzeba wzbudzić nowy zapał świętości." Papież przemawiając 9 czerwca w Nowej Hucie wskazał wtedy Kościołowi lekarstwo na nowe czasy. Dramatyczna walka o wiarę, która się rozpoczęła jest tylko fragmentem zmagania, które wstrząsa Europą, dotkniętą dziś chorobą sekularyzacji.
Duchowość „nazaretańska" w swoim obecnym kształcie jest przede wszystkim owocem prawie trzydziestoletniej pracy duszpasterskiej profesora Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie ks. Tadeusza Dajczera, wyrażającej się głównie w głoszeniu konferencji i w kierownictwie duchowym. Grupa osób skupionych wokół niego z czasem przekształciła się w stały zespół formacyjny, który od 1985 r. przybrał bardziej konkretne formy organizacyjne, zaś w 1991 r. został oficjalnie uznany przez władzę kościelną. Doświadczenie duchowe wielu kapłanów zaangażowanych w duszpasterską posługę oraz aktywność i potrzeby osób świeckich domagały się ujęcia rozwijającej się duchowości w dojrzały i konkretny kształt. Została ona sprecyzowana w formie statutu obejmującego istotę duchowości, strukturę RRN oraz formy jego działania.
ROZWÓJ RUCHU
Obecnie RRN rozwija się na terenie całej Polski, a także w kilkudziesięciu krajach na wszystkich kontynentach. Od roku 1987 powstaje we Francji, Hiszpanii i Portugalii, a w rok później w Anglii, Holandii i Niemczech. W 1989 Ruch zostaje zapoczątkowany w Meksyku, a następnie w Argentynie, Brazylii, Kolumbii, Wenezueli, Kubie, USA, Kanadzie. W latach 90. nastąpił dalszy rozwój RRN w kolejnych krajach europejskich: Włoszech, Austrii, Belgii, Węgrzech, Białorusi, Litwie, Łotwie, Rosji, Ukrainie, Słowacji i Czechach. W 1994r. powstał także w Nowej Zelandii i Zambii, zaś w 1996 na Filipinach, w Australii oraz w Indiach.
MATERIAŁ POCHODZI ZE STRONY http://www.4lomza.pl/index.php?wiad=1447